Pewną marcową sobotę musiałem spędzić na sprawach zawodowych, ale prognozy zapowiadały słoneczny i mglisty poranek. Szkoda mi było takich warunków zmarnować, więc postanowiłem choć na kilka chwil wpaść do SPK-u o poranku. Nie był to jakiś imponujący wschód słońca, ani niesamowite mgły, raczej takie wiosenne klasyki. Dlatego też wybrałem klasyczne miejsce, czyli górę Cisową. Nie miałem też niestety zbyt wiele czasu, zwłaszcza by poszukać ciekawszych kadrów w Parku i okolicach, bo musiałem niedługo po wschodzie wracać do Suwałk. Ale jak zwykle, warto było ten wschód obejrzeć i zrobić kilka kadrów. Nawet jeśli widywałem ciekawsze i ładniejsze wschody słońca stojąc na górze Cisowej.
Miał być odpoczynek od jeleni, ale zanim opublikowałem poprzedni wpis to już zdążyłem sfotografować kolejne jelenie ;)
Tak wyszło, że pojechałem z nadzieją na jakiś ładny wschód słońca, a spotkałem po drodze jelenie, więc głupio byłoby nie skorzystać z okazji.
Najpierw spotkałem chmarę, na którą “zasadzam się” już od jakiegoś czasu, ale ciągle coś idzie nie tak. Nie inaczej było tym razem. Było jeszcze przed wschodem i we mgle, gdy chmara postanowiła zejść z pola do lasu, zdążyłem tylko zrobić zdjęcie jednemu bykowi. Skoro poranek zaczął się nieoczekiwanie jeleniowo postanowiłem odwiedzić jeszcze jedno jeleniowe miejsce, choć bez nadziei na ciekawe kadry. I przyjemnie byłem zaskoczony, bo choć z powodu pośpiechu lekko spłoszyłem chmarę to wyszło to nawet na dobre. Dzięki temu całe stado stanęło w zwartej grupie w porannym słońcu i przyglądało się uważnie nieostrożnemu “niedzielnemu pstrykaczowi”, który próbował zrobić stadu ładne zdjęcia. Po kilku chwilach chmara postanowiła ruszyć jednak do lasu, ale ten czas wystarczył, żebym zrobił chyba jak dotąd najlepsze kadry z jeleniami. Podnoszę sobie powoli poprzeczkę… ;)
Tak jak obiecałem w ostatnim jeleniowym wpisie kolejny robię krajobrazowy. Przecież co za dużo to nie zdrowo… a dziś znów fotografowałem jelenie o wschodzie ;)
Dlatego nie wiem czy ta przerwa od fauny będzie zbyt długa ;) Ale może zanim pochwalę się dzisiejszymi kadrami zdążę jeszcze coś krajobrazowego dorzucić.
A dziś kwietniowy wschód słońca na Słupiu nad Wigrami. Zapowiadał się patelniowo, ale snujące się po Suwałkach i okolicy mgiełki zachęciły mnie do wyjazdu nad Wigry.
I nie żałuję, bo choć wschód nie było może spektakularny, to jednak lubię takie zimowo-wiosenne klimaty nad Wigrami.
To już czwarty wpis z rzędu z jeleniami, więc chyba pora z nimi przystopować, bo to już się robi nudne. Dziś zresztą też o wschodzie wybraliśmy się z Noką na jelenie. Niestety (czy może na szczęście?) nie przywiozłem żadnych zdjęć jeleni, więc nie będzie kolejnego wpisu z nimi. Chyba, że w tygodniu uda mi się jakieś spotkać ;)
Tak czy inaczej dziś porcja sobotnich zdjęć jeleni. Widzieliśmy łącznie 4 chmary, ale tylko dwie udało się podejść i sfotografować, choć to ta pierwsza była najciekawsza. Pomimo, że stała jeszcze w cieniu, że zaczęła schodzić do lasu zanim dotarliśmy do niej, więc połowy nie udało się sfotografować. Ale kilkadziesiąt sztuk jeleni na jednym polu zawsze robi wrażenie. Niestety trzeba je było fotografować grupkami. Może następnym razem poszczęści nam się bardziej, choć grzeszyłbym, gdybym narzekał na te kadry.
W kolejnych wpisach postaram się wrzucić trochę krajobrazowych zaległości… ;)
Udało mi się dziś rano wyskoczyć w plener o wschodzie słońca, niestety był patelniowy. Dlatego żadnych kadrów ze wschodu nie przywiozłem. Ale odwiedziłem kilka miejsc, kilka znajomych dróg i w jednym miejscu spotkałem małą chmarę jeleni. Niestety na łąkę, na której stały, nie dotarło jeszcze zbyt wiele słonecznego światła, więc warunki do fotografowania były ciężkie. Ale spotkanie takich zacnych modeli nawet w trudnych warunkach poranka zawsze jest przyjemne. Lis niestety nie chciał zbliżyć się do mnie i trochę zapozować, a szkoda, bo jeszcze w zimowym futrze chodzi. Może następnym razem… ;)
A w bonusie jedna z moich ulubionych dróg, zwłaszcza o poranku…
