Dawno jeleni nie fotografowałem. I prawdę mówiąc od dawna nie wybierałem się w plener, by ich szukać. Widywałem je czasem jadąc na zimorodki, ale to były przypadkowe spotkania. W styczniu jadąc kolejny raz na zimorodki zobaczyliśmy małą chmarę jeleni, która zmierzała w stronę lasu po nocnej eskapadzie. Ale niespiesznie im to szło, więc mieliśmy czas, żeby wyprzedzić ich ruchy i spróbować poczekać na nie na ścianie lasu, do którego chciały zejść. Niestety były szybsze, a może niektórzy z nas zbyt mało cierpliwi ;) Tak czy inaczej 3 kadry pokazuję, sztosy to nie są. Ale już tak dawno jeleni nie pokazywałem, że nawet takie kadry chętnie wywołałem. Tym bardziej, że był to jak dotąd praktycznie jedyny „atak zimy” w tym sezonie ;)
Jeden z grudniowych wschodów słońca nad Wigrami zaskoczył mnie swoimi kolorami i układem chmur w kształcie litery X.
Kolorów nie podkręcałem wywołując te kadry, a wręcz przeciwnie, musiałem je nawet tonować, ponieważ tak intensywne były kolory na chmurach.
To był ładny wschód słońca.
Strzyżyk z Wielkopolski niedawno na blogu był, ale będąc w grudniu w Wielkopolsce zrobiłem mu kilka kolejnych kadrów.
Takiemu fajnemu ptakowi, do tego uroczo ciekawskiemu, nie będę bronił miejsca na blogu i pokazuję tych kilka kolejnych kadrów z nim.
Udało mi się sfotografować zimorodki w Wielkopolsce, więc kolejnym naturalnym krokiem było sfotografowanie zimorodków na Suwalszczyźnie. I udało się. Po powrocie z Wielkopolski znaleźliśmy z Noką dwa miejsca gdzie te piękne ptaszki występują. Odkryliśmy je przypadkowo i są to miejsca dość niespodziewane jak na zimorodki. Tylko, że ciężko je tam sfotografować. Na szczęście jakiś miesiąc temu znaleźliśmy kolejne miejsce gdzie żyją. Tym razem na Czarnej Hańczy. I tam postanowiliśmy na nie „zapolować”. Początki były trudne, ale z tygodnia na tydzień było coraz lepiej. Aż ostatecznie ostatnie 2 tygodnie dopisały w zdjęcia zimorodków. Trochę ich sporo wywołałem, ale to takie „klejnociki”, że chyba można pokazać więcej kadrów z nimi.
Samiec jak widać poniżej jest dosyć nieśmiały, i gdy przysiadł blisko mnie, to za gałęziami.
Tydzień później pani zimorodkowa była odważniejsza i chętniej zapozowała w całej okazałości. Tu w zimowym anturażu.
Zdaje się, że jest z zamiłowania modelką lub ma parcie na szkło, bo ostatnio pozowała aż miło i dała się sfotografować w różnych pozach.
A na koniec pomachała na do widzenia i odleciała… ;)
Jak już wspomniałem urlopowe poranki w Wielkopolsce nie codziennie obradzały kadrami z zimorodkami czy inną fauną. Ale jednego poranka udało mi się spotkać małego ciekawskiego ptaszka. Właściwie to sam do mnie przyleciał, i nawet podchodził coraz bliżej z ciekawością przyglądając się mi uważnie. Gdy się już napatrzył do woli to odleciał, ale w tym czasie zdążyłem zrobić mu kilka zdjęć. Strzyżyk zwyczajny (Troglodytes troglodytes).
Ostatnie komentarze