Ostatniej nocy bawiłem się na przyjęciu weselnym znajomych, więc wróciłem do domu zmęczony nad ranem. Jednak powrót do domu zbiegł się mniej więcej z czasem, gdy Noka wybierał się na poranny plener w poszukiwaniu zwierzyny. Zatem decyzja była szybka: zmiana garnituru na bardziej zlewające się z zielenią lasu ubranie, kawa i w plener. Wybraliśmy się dziś na nowe miejsce sprawdzić co się tam o poranku dzieje. Niestety działo się niewiele. Widziałem wprawdzie jelenie, ale zbyt daleko, by zrobić im ciekawe zdjęcia. Może innym razem. Poranek obfitował za to w spotkania z ptakami, choć jeśli wierzyć słowom kolegi wczoraj ptaki lepiej “brały”. Jednak ja jestem zadowolony nawet z dzisiejszych spotkań. Wierzę oczywiście, że następnym razem będzie jeszcze lepiej ;)
I pierwszy bonus – dzięcioł zielonosiwy.
Niestety siedział wysoko, na linie energetycznej i pod światło. Dlatego jakość słaba.
I w bonusie drugim koziołek spotkany o poranku na zamglonej łące.
Niestety nie chciał podejść bliżej.
Dziś kolejny przerywnik od leśnej zwierzyny, zaległy marcowy wschód słońca nad Wigrami. Cimochowizna.
W ramach nadrabiania zaległości we wpisach dziś “zwierzowy” poranek z końca maja.
Dziś dla odpoczynku od zwierzyny 3 kadry krajobrazowe z poranka pod koniec maja 2019.
Pewnego czerwcowego poranka, po odbyciu zwyczajowego spaceru po lesie i łąkach w poszukiwaniu zwierzyny, zajrzeliśmy z Noką nad pewne małe jeziorko/bagienko. Chcieliśmy sprawdzić czy kręcą się wokół niego jakieś ptaki. I przeczucie nas nie myliło, usłyszeliśmy w trzcinach porastających brzegi jeziorka odgłosy trzciniaków. To pięknie śpiewające ptaki, choć fotograficznie trudne do złapania, ponieważ większość czasu spędzają nisko wśród trzcin. Trzeba sporo cierpliwości by czekać, aż od czasu do czasu pojawią się na chwilę w wyższych częściach zarośli. Wtedy przy odrobinie szczęścia można zrobić im zdjęcie. Ciekawostką na temat trzciniaków jest fakt, iż kukułki często “podrzucają” im swoje jajka do gniazd.
Ostatnie komentarze