Zdaje mi się, że niedawno podsumowywałem rok 2011, a już mamy ostatni dzień roku 2012. Jak ten czas zapieprza… czasami ciężko nadążyć.
Jaki był ten rok? Różny, na pewno. Były momenty radosne, były też kłopoty i porażki. Ważne, żeby na koniec wszystko się dobrze skończyło.
I tak chyba jest, wszystko się poukładało, wyprostowało. Oby nowy rok zaczął się tak jak kończy się ten.
Fotograficznie też było ciekawie. Druga wizyta w Czarnobylu i Pierwamajsku na Ukrainie, wiele pięknych wigierskich i „espekowych” mglistych poranków, wiele godzin spędzonych w plenerze. Czegóż chcieć więcej?
Światła nie brakowało, co najwyżej czasu, by to światło uwiecznić na fotografii. Ale jak to wczoraj stwierdził Waldek: dobrze jest wracać z pleneru z niedosytem, by mieć ochotę na następny wyjazd.
I tego właśnie życzę Wam fotograficznie na 2013 rok, byście zawsze czuli niedosyt wracając z pleneru, byście dzięki temu mogli być mile zaskoczeni na następnym plenerze.
Oczywiście życzę też dużo zdrowia, bo sam się w tym roku przekonałem jakie jest ważne.
Pełnego trzosa, by spełniać zachcianki nie tylko fotograficzne, bo te nie zawsze są niezbędne, choć miłe ;)
I przede wszystkim spokoju z dużą dozą miłego zaskoczenia od losu.
Dziękuję wszystkim za miłe chwile spędzone w tym roku, za pomoc, wsparcie i dobre słowo. Przepraszam za problemy i kłopoty, które umiem sprawiać jak mało kto ;)
Pozdrawiam Was wszystkich i do zobaczenia w nowym kalendarzu (z tym też się nam w tym roku udało ;) ).
Jak zwykle, aby wpis nie był bez zdjęć, 3 kadry zrobione z Waldkiem podczas „sesji” okładkowej do naszego kalendarza na rok 2013.
Do siego roku! :)
Ten kadr, choć jest zdublowanym moim pomysłem w ubiegłego roku, okazał się najodpowiedniejszy do naszego kalendarza. Dla chętnych jest do pobrania w TAPECIARNI.
Już jutro rozpoczyna się Suwałki Blues Festival 2012. Dziś ogarnianie fotogratów, nastrajanie się na trzy dni koncertowego fotografowania, jutro już odbiorę akredytację. Festiwal zacznie się jak zwykle, koncertem w patio Urzędu Miejskiego. Z okazji 5. edycji festiwalu suwalski ROKiS przygotował wystawę fotografii zrobionych podczas ostatnich 4 edycji, którą można będzie oglądać we wspomnianym patio Urzędu. Wystawa już wisi, więc postanowiliśmy z Waldkiem obejrzeć ją dzisiaj, na spokojnie. Zdjęcia robiłem komórką, więc przepraszam za słabszą jakość, choć szajsung i tak daje radę.
Chciałem pochwalić się swoimi kadrami na wystawie… kto zgadnie, które są moje…? Tak, te dwa leżące na ziemi ;) Nie wiem czy sznurek był za słaby, czy wiatr za silny. Pewnie prawdziwy artysta strzeliłby focha, że jego fotografie walają się po ziemi, ale ja roześmiałem się tylko i stwierdziłem, że moje fotografie sięgnęły bruku :) Widać jakie fotografie taki poziom ich eksponowania ;)
Waldek przywołał je na chwilę do życia :)
A scena już stoi i czeka na jutrzejsze koncerty…
Zatem SBF 2012 czas zacząć… już nie mogę się doczekać :)
Z najlepszymi świątecznymi życzeniami ode mnie dla wszystkich, którzy tutaj zaglądają, regularnie bądź sporadycznie.
Niech to będą radosne Święta Zmartwychwstania, niech umrą na zawsze jedynie nasze problemy i troski.
Tym, którzy w zmartwychwstanie i nieśmiertelność nie wierzą, a swoją duszę zamierzają złożyć na wieczność w grobie razem z doczesnymi szczątkami, życzę przynajmniej spokoju i odpoczynku w ten świąteczny weekend.
Alleluja! :)
Bawiłem się wczoraj światłem próbując coś fajnego sfocić, by dołączyć do świątecznych życzeń.
Powstało sporo kadrów, wybrałem 3, reszta może przyda się za rok ;)
W bonusie, dla innych fotoświrów, pocztówka w stylu RGB ;)
Minionej nocy odszedł od nas Wiktor Wołkow, fotograf, którego niekwestionowaną pasją było Podlasie, któremu poświęcił praktycznie całą swoją twórczość.
Gdy zaczynałem przygodę z fotografią trafiłem na jego prace i tak mocno mnie zainspirowały, że wciąż mam w głowie jego kadry. Były i wciąż są dla mnie inspiracją i lekcją fotograficznego warsztatu, którego wciąż się uczę oraz sztuki wyrazu, do którego stale dążę, którego szukam. Odszedł dziś od nas jeden z moich mistrzów fotografii, tym bardziej mi bliski, ponieważ cenił najbardziej ten kawałek świata, który ja też cenię najbardziej…
Światła życzę Panie Wiktorze…
Przy okazji tego smutnego wpisu kilka kadrów ze wschodu słońca nad Wigrami i poranka w Sobolewie w ostatni weekend…
Ptaszory z tego poranka będą w oddzielnym wpisie.
Bonusowa droga z kotem na łowach…
…i bonusowy krajobraz z zającem…
Kilka dni temu raczyliśmy się z Noką piwkiem u mnie i zachciało się nam spontanicznie w studio pobawić.
Ubaw był po pachy, w czym na pewno swój udział również miało piwo ;)
Sprzęt fotograficzny i oświetleniowy jednak opanowaliśmy, trening wyśmienity, choćby dlatego, że wiosna idzie, i już 3 modeliny są w najbliższych planach :)
Niestety nie mam autoryzacji od Noki, by pokazywać kadry z jego udziałem, a muszę przyznać, że świetnie foty wyszły, dlatego mogę Was postraszyć jedynie moją osobą :) Niestety zabawa była spontaniczna i nie mieliśmy przygotowanej żadnej aranżacji, na szybko zrobiliśmy „leonową” i „góralską” :)
„Wyjebane jajco” :)
Kompilacja
Ostatnie komentarze