Pod koniec października sądziłem, że więcej jesiennych kadrów już w tym roku nie zrobię, ale jeszcze się udało.
Część pierwsza – bo będzie też druga.
Listopad w tym roku także nie rozpieszcza nas pogodowo (i fotograficznie przy okazji). Choć przyznać trzeba, że bywały już śniegi w listopadzie, więc jak na razie i tak nie mamy na co narzekać. A że zdjęć nie ma jak robić? No cóż, zawsze można wyszaleć się fotograficznie w domu robiąc makro lub jakąś sesję. Mi udało się w jeden listopadowy poranek zrobić kilka kadrów nad Wigrami. Konkretnie fotografowałem w Starym Folwarku i na kładce między Starym Folwarkiem a Cimochowizną. Specjalnie nic nie urwało, ale zawsze miło jest zobaczyć wschód słońca przy takiej kiepskiej aurze jak tegoroczna.
Nie wiem czy te konkretnie grzybki, które postanowiłem wraz z ich anturażem zabrać z lasu do domu, są halucynogenne. Ale bawiąc się w domowym studiu kolorowym światłem oraz różnymi obiektywami i ich bokehem, stworzyłem chyba trochę psychodeliczny klimat, z grzybkami w roli głównej. Zatem kilka moich kadrów halucynków poniżej ;)
W sobotę wybraliśmy się z Noką do jeleniowego lasu. I nawet św. Hubert nam podarzył jeleniami, ale kadrów ładnych nie zrobiliśmy, bo widzieliśmy je tylko przez chwilę. Jeden wrzucę jako bonus na końcu wpisu. Po spatrolowaniu lasu postanowiliśmy przejechać się jeszcze nad Wigry. Odwiedziliśmy Krusznik i Słupie. Niestety tylko w Kruszniku słońce zaświeciło ciekawie i dzięki temu udało się parę kadrów zrobić.
Kilka kadrów z zaporą w Solinie w roli głównej. Wpis z jeziorem Solińskim będzie osobno.
Linia energetyczna odprowadzająca prąd z elektrowni.
Gdy się popatrzy z zapory prosto w dół na lustro jeziora…
I widok na zaporę od strony przeciwnej do jeziora Solińskiego.
Ostatnie komentarze