Przeglądam zdjęcia na dysku, te wywołane i nie pokazane jeszcze. I widzę, że nie pokazywałem na blogu przygotowanych już zdjęć z wizyty w Rzymie w 2018 roku. Skoro więc są wywołane, to wystarczy zrobić ten wpis. Dziś porcja zdjęć z fontanną di Trevi w roli głównej (legenda mówi, że nazwa fontanny pochodzi od imienia Trevia – dziewicy (łac. virgo), która odkryła źródło wody wykorzystane przy budowie akweduktu. Wodę doprowadzaną przez ten akwedukt do fontanny nazywa się Acqua Virgo.)
Fontanna usytuowana jest w centrum Rzymu. Względnie blisko od niej jest wiele rzymskich zabytków oraz stacja metra Barberini na głównej linii A metra, z której korzystaliśmy wracając z centrum na nocleg. Dlatego fontannę w ciągu kilku dni pobytu w Rzymie odwiedzaliśmy kilkukrotnie, bo była „po drodze”.
Pierwszy raz zajrzeliśmy do niej pierwszego dnia po przylocie do Rzymu. Zrobiła na mnie fajne wrażenie.
Wrażenie zrobiła też na mnie nieprzebrana ilość turystów oblegających fontannę.
Trzeba się naprawdę nagimnastykować, żeby zrobić jakieś znośne jej zdjęcie. Czytaj: trzeba czekać sporo czasu, żeby zająć dogodną miejscówkę (trzeba czekać aż inny turysta zwolni upatrzone przez nas miejsce). Podsuwając się od miejsca do miejsca zwalnianego przez turystów można dojść do upatrzonego miejsca i wtedy spróbować zrobić jakiś kadr.
Pewnego wrześniowego poranka zajrzałem przed pracą nad Wigry. Na niebie przed wschodem słońca zastałem ładne chmury, dlatego wybrałem Słupie, ponieważ od jakiegoś czasu tam nie zaglądałem. Wschód słońca nie był może spektakularny, ale „przyjemny kolorystycznie”. Trzeba przyznać, że po takim początku dzień w pracy mija zdecydowanie lepiej ;)
I bonus być musi ;)
Dziś kilka kadrów z początku sierpnia i kilka odwiedzonych łąk. Zaczęło się jeszcze przed wschodem z jeleniami. Niestety było zbyt ciemno na zdjęcia, udało mi się tylko nagrać krótki film i bycze zaczepki. Po wschodzie słońca zajrzeliśmy w kilka miejsc i ostatecznie kilka kadrów udało się zrobić.
Na koniec wspomniany filmik z jeleniami…
W niedzielę przywiozłem do domu nowe „szkiełko”, więc korciło mnie bardzo, by je przetestować w plenerze czym prędzej. Ale cóż począć skoro do najbliższego weekendu trzeba tak długo czekać? Oczywiście pojechać w plener przed pracą. I tak zrobiłem wczoraj. Jelenie widziałem tylko z daleka, ale zajrzałem jeszcze w miejsce, gdzie spodziewałem się spotkać jakieś ptaki. I spotkałem dzięcioła. Przynosił sobie szyszki na upatrzony wcześniej konar i rozłupywał je dziobem wyjadając nasiona. Mocno był tym śniadaniem zaaferowany, ponieważ pozwolił mi podejść do siebie dość blisko.
W bonusie koziołek. Niestety nie chciał ładniej zapozować.
Dziś kilka kadrów z początku lipca. Moim modelem był ciekawski trznadel, którego do znudzenia fotografowałem w różnych pozach, starając się złapać go w locie. Kilka razy się udało i tych kilka kadrów pokazuję poniżej. W bonusie poranne spotkanie bocianów na łące. Ciekawe – czy plotki czy polityka? ;)
Ostatnie komentarze