Jakiś czas temu wybrałem się z Noką nad Wigry licząc na ładny wschód słońca.
Mróz trzaskał, a na niebie nie działo się nic ciekawego – było szczelnie zasnute chmurami.
Po krótkiej wizycie w Starym Folwarku postanowiliśmy, dla zasady, przejechać się jeszcze wzdłuż Wigier licząc chociaż na jakąś zwierzynę w krajobrazie.
Niestety, w krajobrazie byliśmy tylko my sami.
Już mieliśmy wracać do domu, gdy nagle na niebie zaczęło się coś dziać, dając nadzieję na jakieś światło.
Szybko wróciliśmy do Starego Folwarku i mieliśmy rację, słońce się pokazało.
Wprawdzie nieśmiało przeświecało zza chmur, ale godzinę później już jechaliśmy w stronę Espeku w pełnym słońcu na niebieskim niebie.
Zimowe poranki bywają podstępne i czasami ukrywają swoje zamiary względem pogody…
