Czarnobylska Elektrownia Jądrowa im. W.I. Lenina.
Blok nr 1 elektrowni oddano do użytku we wrześniu 1977 roku, następne w latach kolejnych. Znamienny blok nr 4 uruchomiono w grudniu 1983 roku.
Wszystkie bloki elektrowni posiadały reaktory typu RBMK-1000 (bloki „grafitowo-wodne”, czyli połączenie reaktorów produkujących energię elektryczną i jednocześnie pluton-239 na potrzeby militarne). Ten typ konstrukcji ma jedną zasadniczą wadę (która przyczyniła się do awarii reaktora 4 bloku): niestabilną pracę przy małej mocy. Przy reaktorach typu PWR i BWR (gdzie woda jest moderatorem neutronów) ubytek wody w reaktorze powoduje spadek jego mocy, natomiast w przypadku reaktorów RBMK ubytek wody (która służy tylko do chłodzenia, natomiast grafit jest moderatorem neutronów) powoduje tzw. „pętlę dodatniego sprzężenia zwrotnego”. Innymi słowy w przypadku utraty chłodziwa w tych reaktorach zachodzi efektywniej reakcja łańcuchowa a sam reaktor staje się niestabilny, ponieważ wzrost mocy powoduje jej dalszy wzrost.
26 kwietnia 1986 roku o godzinie 1:24 wskutek przeprowadzanego eksperymentu (próby bezpieczeństwa) doszło do wybuchu reaktora nr 4. Skutki tej awarii znamy wszyscy…
Blok nr 3 pracował jeszcze do roku 2000, w jego reaktorze wciąż są jeszcze pręty paliwowe. Obecnie elektrownia oficjalnie jest w stanie likwidacji. Pracuje w niej jeszcze i dojeżdża codziennie do pracy około 3500 osób. Dojeżdżają kolejką eksterytorialną z miasta Sławutycz, zbudowanego w latach 1986-1989 na potrzeby pracowników elektrowni wysiedlonych z miasta Prypeć. Obecnie trwają prace (opóźnione) nad budową tzw. łuku nad sarkofagiem reaktora nr 4, który pozwoli na przeniesienie pozostałych pod sarkofagiem materiałów do przechowalnika odpadów promieniotwórczych. Widoczne żółte rusztowania to wzmocnienie belek dachu.
Tych kilka zdań powyżej przygotowałem na podstawie opracowania Pana doktora Marka Rabińskiego z Polskiego Towarzystwa Nukleonicznego, którego serdecznie pozdrawiam.
Więcej wyczerpujących informacji na temat elektrowni i samej katastrofy znajdziecie w sieci, tylko uważajcie, ponieważ znaleźć w niej można mnóstwo informacji popularno – naukowych, które mają więcej wspólnego z popularnością niż nauką ;)
Polecam informacje o przyczynach i przebiegu awarii znalezione TUTAJ.
Oraz oczywiście forum STREFY ZERO.
Przy okazji założyłem osobną galerię na zdjęcia z wyprawy. Jest na pasku pod zdjęciem nagłówkowym. Tam będę sukcesywnie wrzucał zdjęcia z wyprawy.
Widok ogólny przed główną bramą elektrowni.
Pomnik ku czci ofiar Czarnobyla.
Sarkofag bloku nr 4. Robi niesamowite wrażenie oglądany na żywo i zmusza do zadumy…
W takim stanie jest obecnie sarkofag. Przetrwał znacznie dłużej niż pierwotnie planowano budując go.
Nieukończony blok nr 5, który miał zostać oddany do użytku jesienią 1986 roku.
Nieukończone chłodnie kominowe bloków 5 i 6.
2 bonusy
Promieniowanie podczas przejazdu drogą koło „czerwonego lasu”.
Tu akurat 3,46 uSv/h, chwilami pokazało więcej. Czy to dużo?
W Polsce średnie promieniowanie to 0,14 uSv/h.
Pytanie za 100 punktów: jakie jest promieniowanie w samolocie na wysokości 10 tyś. metrów?
Odpowiedź: 4 uSv/h! :)
Panoramka z drugiej strony elektrowni, przy kanale doprowadzającym wodę do chłodzenia.
Po kliknięciu w zdjęcie otworzy się większa wersja.
