Jak już wspomniałem urlopowe poranki w Wielkopolsce nie codziennie obradzały kadrami z zimorodkami czy inną fauną. Ale jednego poranka udało mi się spotkać małego ciekawskiego ptaszka. Właściwie to sam do mnie przyleciał, i nawet podchodził coraz bliżej z ciekawością przyglądając się mi uważnie. Gdy się już napatrzył do woli to odleciał, ale w tym czasie zdążyłem zrobić mu kilka zdjęć. Strzyżyk zwyczajny (Troglodytes troglodytes).
Na urlop do Wielkopolski jechałem z zamiarem sfotografowania głównie zimorodków. I prawdę mówiąc większość czasu poświęciłem na szukanie kadrów tych „klejnocików”. Spędziłem prawie 10 poranków (po kilka godzin) nad stawem czekając na fajny kadr z nimi. Udało się tylko jednego poranka, gdy usiadł tak blisko jak chciałem, na tej gałęzi co chciałem i w świetle poranka. Innego dnia usiadł równie blisko, ale bez światła i nie na tej gałęzi, na której chciałem. W związku z czym musiałem go sfotografować przez zielska rosnące nad stawem, więc balas bieli poległ. Dwa razy był szybszy ode mnie i choć przysiadł tam gdzie trzeba, to odleciał zanim zdążyłem zrobić mu zdjęcie. Trzeba przyznać, że jak na tyle poranków i godzin spędzonych nad stawem to kadrów zrobiłem niewiele, jednak wykorzystałem ten czas na poznanie zwyczajów tych ptaków, ich zachowania, nawyków. Wiem już w jakich porach mniej więcej najłatwiej je spotkać, i w której części stawu latają. Na pewno w październiku zachowują się inaczej niż w sierpniu, gdy pierwszy raz je tam obserwowałem. Cóż, choć kadrów niewiele to i tak jestem z nich zadowolony. Mam nadzieję, że podczas następnych wizyt w Wielkopolsce zrobię kolejne z tymi pięknymi ptakami. Na pewno będę próbował.
Dziś kolejna porcja zdjęć z Wielkopolski. Tym razem kowaliki, które poza wiewiórkami najbardziej mi dopisały jako modele.
Ostatnie dwa tygodnie spędziłem w Wielkopolsce korzystając z urlopu. Tym razem odpuściliśmy sobie dalekie wojaże i spędziliśmy ten czas rodzinnie.
Zresztą bardzo mnie to cieszyło, bo mogłem kilka poranków spędzić próbując zrobić zdjęcia zimorodkom.
Kilka kadrów zrobiłem, choć niedosyt pozostał. Będzie dzięki temu motywacja do kolejnych zasiadek nad stawem.
Kadry z zimorodkami i innymi ptakami będą w innych wpisach, a dziś wywołane już wiewiórki.
Trzeba przyznać, że dopisały mi przez te dwa tygodnie, dzięki temu mogłem potestować nowy obiektyw.
Muszę stwierdzić, że jak już trafiałem z ostrością, to nikkor nie brał jeńców, i to z podpiętym telekonwerterem 2.0.
Wybrałem kilka najfajniejszych kadrów.
Od dawna chciałem zobaczyć w naturze zimorodki, oczywiście przy okazji chciałem zrobić im zdjęcia.
Ale prawdę powiedziawszy nie bardzo wiem gdzie ich szukać na Suwalszczyźnie. Wiem, że są, tylko nie wiem gdzie.
I w końcu udało mi się je spotkać – tyle, że nie na Suwalszczyźnie a w Wielkopolsce.
Spotkałem je przypadkowo, nie spodziewałem się, że będą żyły w miejscu, które raz na jakiś czas odwiedzam.
Wcześniej nie widziałem ich tam, choć prawdę mówiąc nie szukałem, więc pewnie nie zwróciłem na nie uwagi.
Podczas ostatniego weekendu też zauważyłem jednego zupełnym przypadkiem, i wtedy zacząłem się za nimi rozglądać.
Jeden poranek spędziłem nawet później na siedzeniu nad brzegiem stawu i czekaniu na bliższy kadr.
Niestety tym razem szczęście mi nie dopisało, nie chciały podlecieć bliżej i zapozować.
Ale będę tam oczywiście zaglądał podczas kolejnych wizyt w Wielkopolsce, może mi się poszczęści.
Mam nadzieję, że nie tylko z zimorodkami, bo nad tym stawem widziałem też dudki, wilgi, sójki i inne ptaki.
3 kadry bardziej dokumentacyjne niż sztosowe, ale i tak jestem z nich zadowolony.
A W bonusie króciutki film z zimorodkiem.
Ostatnie komentarze