Nareszcie przyszła zima, i to taka, jaką lubię – śnieżna i mroźna.
Niektórzy wreszcie nie będą mieli problemu, żeby zrobić sobie kalendarz także z zimowymi zdjęciami ;)
W piątek wybraliśmy się z Noką nad Wigry poszukać kadrów o wschodzie słońca.
Trzeba przyznać, że było ciekawie. Ale te zdjęcia pokażę inną razą.
W tym wpisie pokażę dzisiejsze, z Suwalskiego Parku Krajobrazowego.
Liczyliśmy wprawdzie na większe mgły i większą szadź na drzewach, ale nie było źle.
Wprawdzie sam wschód był marny, bo słońce wzeszło za pasem chmur na horyzoncie,
ale zaraz potem wylądowaliśmy w Turtulu, gdzie spędziliśmy sporo czasu, zwłaszcza przy jazie.
Zdjęcia skutego lodem jazu pokażę w którymś z kolejnych wpisów, dziś innego kadry z tego poranka.
Światło o poranku było ciepłe, jak niezimowe, co tym bardziej ciekawie wyszło na zdjęciach.
I jeden backstage od Noki, bo dawno nie było ;)
Dokładnie tydzień temu postanowiliśmy z Waldkiem wykorzystać bezchmurną pogodę do zrobienia kolejnego startrailsa.
Taka pogoda słabo nadaje się do fotografii krajobrazowej, za to bezchmurne niebo pozwala spokojnie fotografować gwiazdy.
Oczywiście nie w lipcu i nie kilka dni po pełni księżyca ;) Ale nam to wcale nie przeszkadzało.
Najważniejsze było samo robienie zdjęć w fajnych okolicznościach nocnej przyrody, a efekt końcowy wyszedł jaki wyszedł.
Postanowiliśmy, że wyprawę w to miejsce powtórzymy nieco inną porą roku, choć do tego czasu pewnie podróbkaże już tam pojadą ;)
Wracając z Kiepojci zahaczyliśmy jeszcze o Turtul, gdzie podziwialiśmy Wielki wóz nad stawem, a z nudów i głodu próbowaliśmy focić nasz wóz.
I nie ma nic przyjemniejszego niż śniadanie w barze o 3 nad ranem po nocy spędzonej na fotografowaniu gwiazd, uwierzcie na słowo ;)
I bonus – zanim księżyc pokazał się na niebie i oświetlał nam koncertowo wiadukt, oświetlaliśmy go latarką, i taki wyszedł efekt.
Piątkowy wieczór spędziliśmy w Turtulu na obchodach nocy świętojańskiej.
Muszę przyznać, że byłem na tej imprezie po raz pierwszy i spodobało mi się.
W międzyczasie, między koncertami zasadziliśmy się z Waldkiem nad stawem turtulskim na zachód słońca.
Chmury raz były mniejsze, raz większe, zapowiadał się ładny spektakl, ale przed samym zachodem światło zniknęło.
To co udało mi się sfocić w formie HDR-ów (poza ostatnim kadrem) wrzucam poniżej.
Zdjęcia na samej imprezie również robiłem, ale wyszły chyba marnie skoro nawet sam SPK się nimi nie zainteresował ;)
Tym bardziej więc nie ma sensu by pokazywać je tutaj ;)
Zatem tylko te krajobrazowe:
Przedstatni wpis traktował o złotej polskiej zimie, bo i tak wygląda, nie jest tylko biało – niebieska.
A bywa też i monochromatyczna, graficzna, nawet czarno biała chwilami w moich oczach.
Kolejna porcja zdjęć z wyjazdu z Waldkiem przed dwoma tygodniami.
Po długim oczekiwaniu, choć większość za nią nie tęskniła, przyszła wreszcie na Suwalszczyznę zima, ta prawdziwa.
A do tego przyszła razem z nią ładna pogoda – mówcie co chcecie, ale mróz i słońce to porządna i prawidłowa zimowa pogoda ;)
W niedzielę zrobiliśmy sobie z Waldkiem mały rekonesans ulubionymi drogami – w bonusie ich stan ;)
I w bonusie wspomniany Suwalszczyzny dróg stan…
Ostatnie komentarze