Nie dalej jak w czerwcu chwaliłem się swoimi zdjęciami w albumie powiatu suwalskiego, a już znów się mogę chwalić.
Tym razem chodzi o album „Suwalski Park Krajobrazowy”, który dziś wpadł z moje ręce. Wprawdzie bez obwoluty, która będzie później, ale już można przeglądać ;)
Album wydało stowarzyszenie „Nad Czarną Hańczą”, a pretekstem było drugie miejsce, które zajął SPK w plebiscycie National Geographic Traveler na 7 Nowych Cudów Polski 2014″. Dodatkowo w przyszłym roku Suwalski Park Krajobrazowy będzie obchodził okrągłą 40 rocznicę utworzenia.
A jaki jest ten album?
Kilkukrotnie przeglądałem projekt wstępny albumu i patrząc teraz na gotowy papierowy egzemplarz mam wrażenie, że… jest trochę zbyt smutny.
Może nie dosłownie smutny, ale wybór takich a nie innych fotografii sprawił, że ja osobiście mam wrażenie, że album nie ukazuje w pełni całego kolorytu parku.
Owszem, oddaje klimat 4 pór roku, jednak nie do końca oddaje jego urok, kolory, nastroje, światło, chwilami tajemniczość.
To odczucie subiektywne, z mego punktu widzenia, osoby, która szuka tam najczęściej „wesołych” kadrów, pomimo, że uwielbiam mgliste i tajemnicze poranki.
Są i takie kadry w albumie, ale mam wrażenie, że giną wśród zdjęć może artystycznych, jednak nie zawsze oddających piękno parku, pozbawionych jego światła, za który tak Espek lubię.
Nie mnie jednak krytykować twórców i autorów, którzy poświęcili swój czas i siły na jego stworzenie. Taką mieli wizję, i nie jest to zła wizja, wręcz przeciwnie.
Album jest bardzo fajną lekturą, stworzoną przez Jana Bacewicza, jak również fotograficznym zapisem przyrody parku i jego okolic i najciekawszych miejsc.
Nie wiem czy album będzie dystrybuowany w wolnej sprzedaży, ale jeśli trafi w Wasze ręce to polecam się z nim zapoznać, warto.
Sam dołożyłem zresztą małą cegiełkę do jego powstania, w albumie znalazło się 11 moich zdjęć, w tym okładka.
Zatem chwalę się ;)
Mam kolejną okazję do chwalenia się, a co!? :)
Jakiś czas temu zostałem poproszony o udostępnienie „paru” moich zdjęć do wydawanego przez Powiat Suwalski nowego albumu promocyjnego.
Zgodziłem się oczywiście i ostatecznie po wielkim trudzie wydawniczym album ukazał się drukiem.
Okazało się, że nawet w ostatniej chwili zmienił się lekko projekt i niektóre moje zdjęcia z niego wypadły, ale ostatecznie 28 z nich można obejrzeć w albumie.
Dostałem go wprawdzie niemal tydzień temu, praktycznie w drodze do Wielkopolski, ale dopiero dziś mam czas się nim pochwalić.
Wraz z albumem czekało też na mnie podziękowanie od wicestarosty ;)
Albumu nie będzie chyba można kupić, będzie materiałem promocyjnym Starostwa, więc może kiedyś w Wasze ręce wpadnie w formie drukowanej.
Do tego czasu chętnych do jego obejrzenia zapraszam do siebie, ale jest też inna opcja: TUTAJ można go obejrzeć i pobrać w wersji elektronicznej w formacie pdf.
To już trzecia Wielkanoc z rzędu spędzona w Wielkopolsce, jak ten czas leci.
Dwa lata temu w Wielkanoc ulepiliśmy z dzieciakami bałwana w ogrodzie, bo taka była ciekawa pogoda :)
„Łoniej” było już wiosennie i ciepło, a w tym roku może nie było rewelacji, ale pogoda po Świętach poprawiła się na tyle, że z przyjemnością przedłużyliśmy sobie pobyt aż do dzisiaj. Dzięki ładnej wiosennej pogodzie miałem możliwość pofotografowania wielkopolskich krajobrazów oraz fauny i flory, choć nie udało mi się zrealizować przedsięwzięcia kolejowego.
Ale może pod koniec maja się uda ;)
Dziś tylko 2 kadry jako zapowiedź kilku wpisów, bo były i sarny (choć mniej i dalej od obiektywu niż bym chciał), i zagroda pokazowa wraz z arboretum w Gołuchowie, a także wschód słońca nad Wartą. Wszystko pokażę w swoim czasie. Dziś tylko wielkopolskie wierzby koło rzeki Lutyni oraz koziołek, który przywitał nas w Gołuchowie :)
I znów rok minął? Nawet nie wiem kiedy… jak my wszyscy zresztą, im jesteśmy starsi, tym częściej narzekamy, że czas płynie coraz szybciej.
Czasami ciężko jest za tym płynącym czasem nadążyć, a czasami świadomie odpuszczamy i zwalniamy, zdając sobie sprawę, że nie damy rady dotrzymać mu kroku.
Stąd może odpuszczanie sobie mniej ważnych spraw, a czasami nawet lenistwo, bo warto zająć się czymś przyjemnym niż tracić czas na głupoty, które i tak w życiu nie mają większego znaczenia.
Skoro minął rok, to może trzeba go podsumować tu na blogu, ten 2014…
Zatem korzystając ze statystyk stwierdzam, że mój blog w 2014 roku wyświetlono około 16 tysięcy razy przez ponad 7 tysięcy osób. Najpopularniejszą podstroną była Tapeciarnia, drugi co do popularności był wpis ze zdjęciami z bazy rakiet atomowych w Pierwomajsku na Ukrainie (to prawdopodobnie w związku z tym co się w tym roku na Ukrainie dzieje – przy okazji: Putin chuj!). Natomiast dopiero trzecie miejsce w popularności zajęła podstrona z galerią ze zdjęciami Suwalszczyzny.
Najwięcej odwiedzających adresów IP pochodziło oczywiście z Polski, ale zaraz potem były Niemcy i Wielka Brytania.
Mam nadzieję, że w przyszłym roku więcej czasu poświęcę fotografii, zamiast zegarkom, i dzięki temu będę miał okazję zrobić więcej wpisów i pokazać Wam więcej zdjęć niż w tym roku.
Korzystając z okazji chciałbym życzyć wszystkim zdrowia przede wszystkim, a te zaczyna dokuczać z wiekiem, pięknego światła fotografującym i szczęścia oraz pomyślności każdemu, bo też są w życiu niezbędne! Wszystkiego dobrego i do siego roku!
A poniżej dwa dzisiejsze kadry zrobione specjalnie z okazji Sylwestra :)
Święta, tym razem Bożonarodzeniowe, spędziliśmy w Wielkopolsce.
Oprócz świętowania miałem nadzieję na solidne przetestowanie nowego nabytku fotograficznego.
Niestety również i tym razem sarny i inni zwierzaki nie dopisały na wielkopolskich polach.
A zwykle widywałem je na polach stadami, oczywiście gdy nie miałem pod ręką odpowiedniego sprzętu foto ;)
To co udało mi się znaleźć wrzucam na tych kilku kadrach poniżej.
Rewanż z sarnami będzie na Wielkanoc, mam nadzieję, że wtedy znajdę ich więcej ;)
A już teraz mogę powiedzieć, że obiektyw jest mega i mam nadzieję wkrótce sprawdzić go w boju na Podlasiu ;)
I jako bonus…
Ostatnie komentarze